Wystawa prac seniorów pt.: "Mandale"

Prezentowane na wystawie prace są wynikiem rocznej pracy terapeutycznej grupy kilkunastu osób, dotkniętych chorobą Alzheimera, którzy poprzez kolory ćwiczyli swoje funkcje poznawcze, koncentrację, ekspresję swojego wnętrza, uczyli się kompozycji i różnych technik pracy z kolorami. Harmonizowali prawą i lewą półkulę mózgu. Uzewnętrzniali swoje emocje. Tworzyli mandale na szkle, malowali mandale suchymi pastelami i farbami akrylowymi pod okiem terapeutów projektu. Wśród prezentowanych prac mogą państwo zobaczyć namalowaną „Odę do Radości” L. van Beethovena, prace abstrakcyjne i figuratywne, kreacje oparte na wyobraźni i naśladownictwie kształtów. Z dużą dawką pięknych, barwnych przestawień. Niektórzy z uczestników terapii malowali po raz pierwszy w swoim życiu, odkrywając piękno pracy z kolorami i siłę ich oddziaływania. Jak twierdzą, odkryli nową i niesamowitą umiejętność, w trakcie pracy zauważali, że „mózg się wyłącza, a kolory mają niezwykłą moc oddziaływania, wymagają mega koncentracji i precyzji. Super sprawa”.

Słowo „mandala” pochodzi z sanskrytu i oznacza krąg. Reprezentuje doskonałość i uniwersalność. Symbolizuje centrum, obwód i koło magiczne. Mandala znana była już w okresie wedyjskim i oznaczała „grupę podobnych znaczeniowo hymnów składających się na święte księgi – czyli Wedy”. Dziś oznacza kategorię symboli ujęte najczęściej w formie graficznego przedstawienia, jakie wyznacza i nadaje kształt koła (lub okręgu). W niektórych religiach Dalekiego Wschodu, szczególnie w buddyzmie tybetańskim i hinduizmie, mandala stanowiła i stanowi podstawę medytacji, kontakt z sacrum wyrażony symbolami bóstwa lub formą „psychokosmodramy”, która odsłania działające we wszechświecie i w nas samych dziwne siły. Mandala stanowi połączenie mikrokosmosu z makrokosmosem. Ma zastosowanie w docieraniu do własnej jaźni.

Carl Gustaw Jung, szwajcarski psychiatra, kojarzył mandalę z jaźnią – centrum osobowości i traktował ją jako narzędzie terapeutyczne do pracy nad sobą oraz procesem, który określił mianem „indywiduacji”.

Wystawa jest wynikiem projektu realizowanego przez „Przystanek Alzheimer” przy współudziale Centrum Montessori Senior, FizjoActive Rehabilitacja Narządu Ruchu, zatytułowanego: „Świetlica terapeutyczna dla osób z chorobą otępienną, w szczególności dla osób chorych na chorobę Alzheimera w Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy”.

Projekt był finansowany przez Urząd Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy.

 

Stalowa Wola, wykład i warsztaty z Koloroskopu
Projekt "Świetlica terapeutyczna dla osób z chorobą otępienną, w szczególności dla osób chorych na chorobę Alzheimera w Dzielnicy Żoliborz m. st. Warszawy"